Page 14 - TWIST_2021_kwartaal_1
P. 14
TWIST eMagazine - 14 - maart 2021
vervolg UITVERKOREN©
met bakken uit de hemel. Pontius waste blijkbaar best had gedaan, is de Engelse betekenis ervan,
weer eens zijn handen alvorens aan de dis te het leven leerde mij de noodzaak van verdediging.
schuiven met in dure soepjurken gefrommelde Achteraf maar goed ook, een angelloze engel zou in
geestelijken die Kalasjnikovs boven kleurpotloden dit rothol nog geen letter op papier krijgen.
verkozen. De zon zou er niet van gaan schijnen,
om de zaak van boven naar beneden toch enigszins Van de Zwitserse zusters leerde ik dat
in evenwicht te houden, werd zo nu en dan met zachtaardigheid je in het gunstigste geval diepe
hardnekkige overtuiging iemand heilig verklaard. vernedering en/of een gebroken stuitje oplevert.
Van die geestelijke verrijking is mijn stuitje nooit
Ruim zeseneenhalve eeuw later zit een jonge vrouw, opgeknapt, de vernedering heb ik met klaar geweld
die de naam Angel draagt, ergens in een spelonk op uit mijn belevingswereld getrapt. Ik hoef maar weer
een armetierig krukje. Een of ander weerzinwekkend op zo’n beroerde kruk te zitten, of ik zie mezelf
figuur heeft haar in dat hol gedumpt en ze heeft het met slechts een kwiek rukje aan het stuur van mijn
bloedheet. Wat rest van een berg papierproppen Hummer een setje overstekende nonnen naar hun
smeult naast haar op de grond nog altijd na. schepper helpen. Nou ja, vooral die ene dan, die
Bij binnenkomst zag Angel eerst niets, toen vaag zo sarcastisch kon lachen dat haar speeksel ervan
een opklaptafeltje met daarachter die armetierige schuimde.
kruk waarop een aangebrande bokkenpoot haar niet b) Begin maart van een jaartal dat ik in deze
bepaald zachtzinnig had neergezet. Een fatsoenlijke tijdloze spelonk kwijt ben, reed ik ergens rond
stoel was blijkbaar te veel gevraagd. middernacht op een snelweg in Vlaanderen en het
Op het tafeltje stond een tot de rand toe met zwarte miezerde onderkoelde regen. Over het waarom zou
drab gevulde inktpot. Daarnaast lag een stapel ik nauwkeuriger kunnen zijn, maakt het verder uit
vergeelde A4’tjes, een geknakte kroontjespen en een voor iemand die stoffelijk niet meer van betekenis
kattebelletje met de notitie Schrijf een afscheidsbrief. is? Wat uitmaakt is dat die onderkoelde regen het
Fijn, ze willen alles zwart op wit, dacht Angel wegdek ombouwde tot een moordende rollercoaster.
aanvankelijk. Zullen moeder Stultitia en die De meeste auto’s bewogen zich voort als pas met
heetgebakerde dochters van haar wel achter zitten. overdreven veel gif bespoten torren. Mij deerde het
Ze bekijken het maar. niet; op ijs en sneeuw kon, dankzij mijn Helvetische
Uit pure verveling of gebrek aan perspectief, ging rijstijl, geen Vlakkelander in mijn schaduw staan.
Angel uiteindelijk toch maar schrijven. Aan wie mag
de hemel weten, maar als jij dit leest, waarschijnlijk Totdat een idioot mij onverhoeds in zijn machteloosheid
aan jou. Verdeeld onder punt a) en b) schreef ze in meesleurde. Veel meer dan de genadeklap die daarop
kledderige letters: volgde, kan ik me niet herinneren.
a) Ik ben een tussen de Zwitserse bergen opgegroeide Groet, of niet,
dochter van Amsterdamse immigranten. En alsof
die hele immigratie nog niet idyllisch genoeg was, Angel
noemden mijn ouders mij Angel. De rol die zij mij
daarmee toebedeelden en waarvoor ik graag mijn PS over punt c) moet ik nadenken.
